Florence Fuller

Florence Fuller
Krajonportreto de Florence Fuller Fonto : Adelaide Chronicle
Persona informo
Naskiĝo	1867 en Port Elizabeth (Kabkolonio, hod. Sud-Afriko)
Morto	17-a de julio 1946 en Gladesville (Novsudkimrio, Aŭstralio)
Lingvoj	angla vd
Ŝtataneco	Aŭstralio vd
Alma mater	National Gallery of Victoria Art School Académie Julian vd
Familio
Gefratoj	Amy Fuller (kantistino) kaj Christie Fuller vd
Profesio
Okupo	pentristo vd
Sukcesis kiel	Pentristo
Reprezentaj verkoj	Inseparables (1900) Summer Breezes (1904) A Golden Hour (1905) Portrait of Deborah Vernon Hackett (ĉ. 1908)
Ekspoziciejoj Nacia Galerio de Viktorio, Nacia Portretgalerio de Aŭstralio, Artgalerio de Suda Aŭstralio, Nacia Galerio de Aŭstralio kaj Newport Museum and Art Gallery (en) vd
Influita de Jane Sutherland vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Florence Ada FULLER (n. en 1867 - m. la 17-an de julio 1946) estis sudafrik-devena aŭstralia artisto. Naskiĝinta en Port Elizabeth, Fuller elmigris junaĝe al Melburno kune kun sia familio. Ŝi tie lernis pentradon kun sia onklo Robert Hawker Dowling kaj kun artinstruistino Jane Sutherland. Post pluraj kursoj en la artakademio National Gallery of Victoria Art School, ŝi fariĝis profesia artisto fine de la 1880-aj jaroj. Florence Fuller foriris el Aŭstralio en 1892 kaj unue vojaĝis al Sud-Afriko, kie ŝi renkontis Cecil Rhodes kaj plenumis plurajn verkojn por li, antaŭ ol pluvojaĝi al Eŭropo. Ŝi restadis kaj studis en Eŭropo dum la sekva jardeko, escepte de mallonga reveno al Sud-Afriko por pentri portreton de Rhodes. Inter 1895 kaj 1904, ŝiaj verkoj estis ekspoziciitaj en la pentrosalono de Parizo kaj en la Reĝa Akademio de Londono.

Fuller revenis al Aŭstralio en 1904 kaj enloĝiĝis en Perth. Ŝi fariĝis sufiĉe aktiva en la loka Teozofia Societo kaj tiam pentris kelkajn el siaj plej famaj verkoj, inkluzive de A Golden Hour, kiun la Nacia Galerio de Aŭstralio priskribis en 2013 kiel « majstroverkon »^[1]. Ekde 1908, Fuller plenumis multnombrajn vojaĝojn : ŝi iomtempe vivis en Barato kaj Anglio antaŭ ol fine enloĝiĝi en Sidnejon. Ŝi akiris katedron pri figura desegno en loka akademio pri belaj artoj fondita en 1920 de la Novsudkimria Societo de Pentristinoj (New South Wales Society of Women Painters). Florence Fuller mortis en 1946.

Siatempe rigardita kiel talenta portretistino kaj pejzaĝistino, Florence Fuller estis jam en 1914 ekspoziciata en kvar publikaj artgalerioj, respektive tri en Aŭstralio kaj unu en Sud-Afriko : tio estis rimarkinda rekordo por aŭstralia virina pentristo de tiu periodo. Ŝi sekve estis tute forgesita de plejmultaj referencaj verkoj pri aŭstralia arto. Ŝiaj pentraĵoj tamen ankoraŭ videblas en la Nacia Galerio de Aŭstralio, la Artgalerio de Okcidenta Aŭstralio, la Artgalerio de Suda Aŭstralio, la Nacia Galerio de Viktorio kaj la Nacia Portretgalerio.

1. ↑ (2013) “Masterpieces for the nation 2013. Florence Fuller's A golden hour”, artonview (73), p. 28–29. Alirita 4-a de novembro 2013..